Ας αφήσουμε για λίγο το "LOGIC" και ας δούμε και την πλευρά του "COMIX"

Σίγουρα με μια πρώτη ανάγνωση, πολλές εικόνες φεύγουν απαρατήρητες. Όμως είναι φοβερή η δουλειά που έχει γίνει στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Όταν λοιπόν πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου, είχα ακούσει πως ένα μέρος του βιβλίου είναι η ζωή στην Αθήνα... όπως την βλέπει κάποιος που λείπει χρόνια από τη χώρα μας, όπως ο κ. Παπαδημητρίου. Εκείνη τη στιγμή συμφώνησα, θεωρόντας όμως πως αναφέρθηκαν στις σελίδες 204-214 περίπου, στις οποίες ο ίδιος "χάνεται" στη γειτονιά που μεγάλωσε!
Σήμερα, καθώς παρατηρούσα λίγο καλύτερα τις εικόνες, είδα κάποιες λεπτομέριες που μου έκαναν φοβερή εντύπωση. Θα αναφερθώ σε 2 από αυτές. αν και είμαι σίγουρος πως εάν ψάξουμε, θα βρούμε πάρα πολλές!
Η πρώτη είναι η κεντρική της σελίδας 25. Ο Απόστολος βρίσκεται μαζί με τον Αλέκο έξω από το στούντιο. Σα να βλέπεις φωτογραφία είναι η συγκεκριμένη εικόνα! Κάτω δεξιά, βρίσκεται ένας κάδος, ασφυκτικά γεμάτος με σκουπίδια, με μια σακούλα σκουπιδιών από δίπλα, μια πεταμένη τηλεόραση από την άλλη μεριά, μια γάτα να ψαχουλεύει, και μια κούτα πεταμένη λίγο πιο πέρα!
Και η Ελληνική νοοτροπία δε σταματάει εκεί! Κάτω αριστερά της εικόνας-φωτογραφίας φαίνεται σε μια λακούβα του δρόμου να έχει σχηματιστεί μια λίμνη νερού, από την προηγούμενη βροχή (ακόμα διακρίνονται τα σύννεφα στον ουρανό) ενώ ένα αυτοκίνητο είναι παρκαρισμένο ακριβώς δίπλα στην πινακίδα που απαγορεύει τη στάση και τη στάθμευση! Τέλος, οι τοίχοι είναι γραμμένοι με συνθήματα διαφόρων ομάδων...
Η δεύτερη, είναι στη σελίδα 13. Κάποιος κύριος βρίσκεται στο μπαλκόνι του και διαβάζει εφημερίδα, ενώ ο πακετάς βγάζει τις πίτσες που πρόκειτε να παραδώσει... στην αμέσως επόμενη εικόνα!

Το λογικό για εμάς ίσως είναι το να ενθουσιαστεί κάποιος με αυτό το βιβλίο, επειδή του άρεσε το σενάριο, ο τρόπος γραφής, και η παρουσίασή του μέσω του comix.
Το παράλογο ίσως είναι, σε κάποιον να μην αρέσει καθόλου η ιστορία, αλλά να βρει εξαιρετική τη δουλειά των σκιτσογράφων!
Όπως και νά 'χει, πλέον πιστεύω πως ο συνδιασμός και των δύο είναι αυτός που βεβαιώνει την επιτυχία του.

koukws έγραψε:Σίγουρα με μια πρώτη ανάγνωση, πολλές εικόνες φεύγουν απαρατήρητες. Όμως είναι φοβερή η δουλειά που έχει γίνει στο συγκεκριμένο βιβλίο.

Σε ευχαριστώ πολύ koukws, που μου έδωσες με το εκτενές κείμενό σου τη δυνατότητα να δω το "comix" μέσα από τη δική σου ματιά! Είναι ακριβώς όπως το λες, για μένα τουλάχιστον πολλές εικόνες έφυγαν απαρατήρητες, επειδή δεν είμαι καθόλου εξοικειωμένη με την ανάγνωση comic!!!

Στο logicomix έχει αποδωθεί η ελληνική πραγματικότητα, σκοπτικά και ταυτόχρονα τραγικά, στην κάθε λεπτομέρεια της. Μετά από όσα έγραψες με έπεισες να το ξαναδιαβάσω, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στο σκηνικό μέσα στο οποίο εξελίσσεται αυτή η απίθανη ιστορία.

Nina, όπως λέει και ο Απόστολος, υπάρχουν πολλές τέτοιες εικόνες, η παρατήρηση των οποίων ίσως να γίνει κατά τη ν-οστή ανάγνωση του βιβλίου, όπου φυσικά ν >1!
Τι λέτε; θα καταφέρουμε μαζί να εντοπίσουμε τις περισσότερες από αυτές;

koukws έγραψε:Nina, όπως λέει και ο Απόστολος, υπάρχουν πολλές τέτοιες εικόνες, η παρατήρηση των οποίων ίσως να γίνει κατά τη ν-οστή ανάγνωση του βιβλίου, όπου φυσικά ν >1!
Τι λέτε; θα καταφέρουμε μαζί να εντοπίσουμε τις περισσότερες από αυτές;

δεν ξεκινάς εσύ που είσαι και πιο έμπειρος?!

Εγώ θα παρακολουθώ και θα μυούμαι σταδιακά στην "ορθότερη" ανάγνωση του κόμικ!!!
Ήδη ξεκίνησα μια ανάγνωση με έμφαση στην εικόνα κι αυτό εξαιτίας του προηγούμενου σχολίου σου.
Άλλωστε σε δέκα μέρες θα έχουμε-ελπίζω-τον συγγραφέα στη λέσχη μας και θα κάνουμε συζήτηση γύρω από το έργο του συνολικά. Δεν πιστεύω να λείψεις από αυτή τη συνάντηση...

Θεία nina, αυτό για το πιο έμπειρος, θα το εκλάβω ως αστειάκι!
Όσο για την πρόσκληση, φυσικά και δε μπορώ να αρνηθώ! Σκοπεύω άλλωστε να παραβρεθώ και στην εκδήλωση την επόμενη παρασκευή, αν και είναι λίγο δύσκολο λόγο μαθημάτων. Το θέμα από μόνο του με έχει εντυπωσιάσε! Νομίζω πως θα έρθω, έστω κι αν μπορέσω να παρακολουθήσω το τελευταίο 10λεπτο...
Ελπίζω στην "αναζήτησή" μας να μας βοηθήσει και ο ίδιος ο συγγραφέας, αν και έτσι θα χαθεί ο δρόμος προς την Ιθάκη...

Έχετε δίκιο σ' αυτό που λέτε.

Τελικά μάλλον το κόμικ δεν είναι λογοτεχνία, είναι ίσως ένα άλλο είδος τέχνης, κάτι ανάμεσα στη λογοτεχνία και τη ζωγραφική.
Σχεδόν σε κάθε βιβλίο που διαβάζω πλάθω με το μυαλό μου εικόνες, φυσικά αυτό είναι πιό έντονο στα μυθιστορήματα. Τελειώνοντας το logicomix είχα ένα περίεργο "κενό" που τώρα συνειδητοποιώ ότι μάλλον ήταν αυτό... Ενώ διάβαζα το βιβλίο, όλες οι εικόνες ήταν μπροστά μου. Και ενώ αυτό είναι ενδεχομένως αρνητικό για τη φαντασία μας και δε μας επιτρέπει να πλάσουμε εικόνες μας δίνει κάτι ίσως πιό σημαντικό. Μας δίνει ακριβώς αυτό που είχε ο δημιουργός στο μυαλό του και μια πληρέστερη εικόνα του τι θέλει να πει.

΄Οταν διάβασα το βιβλίο, η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν ότι αν δεν ήταν γραμμένο σε κόμικ, αλλά σαν μια βιογραφία του Ράσελ δύο πράγματα που είχαν συμβεί, στο μέτρο που με αφορούν: πρώτα απ΄ όλα , μάλλον δεν θα είχα καταλάβει τίποτε και δεύτερον , αν για κάποιο λόγο το είχα αγοράσει και ξεφυλλίσει, δεν θα το είχα οπωσδήποτε τελειώσει. Είναι πολύ περιεκτικό και περιλαμβάνει όλες τις επιρροές και συνεργασίες του Ράσελ σε σημείο που να γίνεται και ειδικό, αλλά αναφέρεται και στην χρονική περίοδο μέχρι τον Β΄Παγκόσμιο και σε ιστορικό , αλλά και καλλιτεχνικό επίπεδο. Πολυδιάστατο βιβλίο, βρίσκω έξυπνη την αφήγηση σε κόμικ, διότι , χωρίς να γίνεται απλοϊκό, επέτρεψε σε ανθρώπους , που δεν θα το πλησίαζαν - χάνοντας την απόλαυση ενός ιδιαίτερα ενδιαφέροντος ταξιδιού - να το διαβάσουν.
Θέλω εδώ να επισημάνω μια σελίδα που με συγκλόνισε , τη σελίδα 234, εκεί που ο Ράσελ καταλαβαίνει τη μοναξιά του ανθρώπου και αντιλαμβάνεται τη λύτρωση μέσα από την αγάπη. Τα λόγια είναι συγκλονιστικά, αλλά και η αποτύπωση του πόνου στο πρόσωπο της Κραυγής του Μουνκ εγγράφεται στο μυαλό και τους δίνει άλλο νόημα.Τουλάχιστον έτσι το κατάλαβα. Υπέροχη δουλειά!

armenistria60 έγραψε:
Θέλω εδώ να επισημάνω μια σελίδα που με συγκλόνισε , τη σελίδα 234, εκεί που ο Ράσελ καταλαβαίνει τη μοναξιά του ανθρώπου και αντιλαμβάνεται τη λύτρωση μέσα από την αγάπη. Τα λόγια είναι συγκλονιστικά, αλλά και η αποτύπωση του πόνου στο πρόσωπο της Κραυγής του Μουνκ εγγράφεται στο μυαλό και τους δίνει άλλο νόημα.Τουλάχιστον έτσι το κατάλαβα.

Ακριβώς έτσι το κατάλαβα κι εγώ. Όταν έφτασα σ' αυτή τη σελίδα κι αφού τη διάβασα, έμεινα κάμποσο να την κοιτάζω μη θέλοντας να προχωρήσω παρά κάτω, γιατί ήταν πράγματι συγκλονιστική...

Όπως και το πλαίσιο στην προηγούμενη σελίδα:
"Ένα καινούριο συναίσθημα ευθύνης μου ΄δειξε την έξοδο από την απόγνωση"...

Αναρωτιέμαι αν τα νεότερα παιδιά διαβάζοντας αυτή τη φράση διακατέχονται από τα ίδια συναισθήματα με μας!?

koukws έγραψε: Όμως είναι φοβερή η δουλειά που έχει γίνει στο συγκεκριμένο βιβλίο.

Οι εικόνες του βιβλίου περιλαμβάνουν πραγματικά πολλές λεπτομέρειες οι οποίες έχουν προέλθει από πραγματικές φωτογραφίες δείτε εδώ . Πιστεύω πως αυτή η μικρή λεπτομέρεια είναι που δίνει έναν πιο αληθοφανές τόνο στο μυθιστορηματικό ύφος του βιβλίου.

Όσο για τις "ελληνικές" εικόνες ... έχω και εγώ να αναφέρω μία στην σελίδα 201 όπου κάτω αριστερά υπάρχουν θάμνοι φυτεμένοι σε τενεκέδες τυριού!! ενώ δεξιά μπορούμε να δούμε την ταβέρνα να προσφέρει μουσακά σε μία ιδιαίτερα προνομιακή τιμή

Στις "Ιστορίες αναγνωστών "εκτός των άλλων ανακαλύψαμε και μερικά ακόμη ενδιαφέροντα σημεία:
Οι σκιτσογράφοι χρησιμοποιούν την ίδια διάταξη πλαισίων για την παρουσίαση τριών από τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής του Russel :
1.(σελ 56) Η γνωριμία με την Ευκλείδεια Γεωμετρία.
2.(σελ 89) Ο πρώτος έρωτας του Russel, η Άλις.
3.(σελ163) Η ανακάλυψη τω παραδόξων που ανέτρεπε τελείως την έννοια του συνόλου ως συλλογής με κοινή ιδιότητα.(όπως αναφέρει ο ίδιος παρακάτω)

Πράγματι, και οι τρεις αυτές μεγάλες ανακαλύψεις του Ράσελ δίνονται με ίδια πλαίσια και ίδιο αφηγηματικό τρόπο! Αποτυπώνεται στις εικόνες οι εγκεφαλικές του διεργασίες! Έξοχη παρατήρηση!
Κάτι άλλο, όταν λες "ιστορίες αναγνωστών"; Μήπως εννοείς τις "ιστορίες αγνώστων"; Ήσουν κι εσύ στη Νάουσα;

κάτι άλλο, όταν λες "ιστορίες αναγνωστών"; Μήπως εννοείς τις "ιστορίες αγνώστων"

ουπς... δίκιο έχεις Τα μπέρδεψα πάλι από την πρώτη μέρα το έλεγα λάθος. Νομίζω πως κάποτε είχα δει μια αφίσα με τίτλο ιστορίες Α(ΝΑ)ΓΝΩΣΤΩΝ και από τότε το λέω πάντα λάθος

Ήσουν δηλαδή κι εσύ στη Νάουσα και δεν γνωριστήκαμε; Ήταν εκεί η admin μας και πολλά μέλη(nina, likan, asimeon, sosta, blistef, niki -ελπίζω να μην μου ξέφυγε κάποιος- κι εγώ φυσικά). Περίεργο μου φαίνεται. Έτσι όμως που είμαι αφηρημένη όλα μπορούν να συμβούν!

διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον τις "ανακαλύψεις" σας στις εικόνες του βιβλίου. τις πιο πολλές που αναφέρατε δεν τις είχα προσέξει και τις παρατήρησα μόνο ανατρέχοντας στις σελίδες που σημειώσατε. εγώ διαβάζοντας το βιβλίο (και το διάβασα πιο πολλές φορές, σας το είπα ήδη στο μήνυμα που έγραψα για να συστηθώ) έφτασα στο συμπέρασμα ότι μέσα στις εικόνες και μέσα στα λόγια των διάφορων χαρακτήρων κρύβονται πολλές αναφορές και παραθέματα, και προσπαθούσα να βρω όσα μπορούσα... από τα πιο απλά και φανερά όπως

Georges Brassens, les amoureux des bancs publics, σελ. 25 -
Asterix & Obelix: είναι τρελοί αυτοί οι Άγγλοι σελ. 129 -
Henry Potter: μαθητευόμενος μάγος, σελ. 75

μέχρι τα πιο κρυφά για τα οποία όμως δεν είμαι και σίγουρη, μπορεί να είναι δικές μου "εικασίες", όπως

στη σελίδα 125: "γίγαντες"! λες και μιλάμε για παραμύθια αυτό σίγουρα αναφέρεται στον Εγωιστή Γίγαντα του Όσκαρ Ουάιλντ

ή το μήλο που βρίσκεται στα "παρασκήνια" δήθεν αδικαιολόγητα

σελ. 93 "Πάρτε καλά μήλα" (και σε κάποιο άλλο σημείο επίσης)
μήπως κάνει αναφορά στο "καρπό της γνώσης";

ή το καπέλο που βρίσκεται στη σελίδα 96 και σε πολλά άλλα σημεία και επιφανειακά είναι εντελώς άσχετο με την πλοκή της ιστορίας, δεν μπορεί να είναι όμως τυχαίο, θα είναι μάλλον αναφορά στο Τρελο-καπελά της Αλίκης στην χώρα των θαυμάτων;

και πάλι στην Αλίκη δεν αναφέρεται και ο λαβύρινθος όπου χάνεται η φίλη του Ράσελ (σελ. 104-105) ή στο λαβύρινθο των δρόμων της "νεας" Αθήνας όπου χάνεται ο Χρίστος;

ή άλλες αυτο-αναφορές του συγγραφέα όπως εκεί που βάζει (σελ. 81) τον Ράσελ να πει τα ίδια λόγια του Θείου Πέτρου περί μαθηματικών "Ανωτέρα Μπακαλική" ;

σημείωσα και πολλά άλλα, αλλά δεν θέλω να γίνω πολύ βαρετή (πρόσεξα ότι έγραψα ήδη πολλά!) και σταματάω εδώ, πάντως τα σκεφτόμουνα και για να είμαι ειλικρινής, αυτό το παιχνίδι της "αναζήτησης" μου άρεσε πάρα πολύ, σαν μια δοκιμή για μένα, σαν μια καλή σπαζοκεφαλιά να λύνω

koukourikos έγραψε:

κάτι άλλο, όταν λες "ιστορίες αναγνωστών"; Μήπως εννοείς τις "ιστορίες αγνώστων"

ουπς... δίκιο έχεις Τα μπέρδεψα πάλι από την πρώτη μέρα το έλεγα λάθος. Νομίζω πως κάποτε είχα δει μια αφίσα με τίτλο ιστορίες Α(ΝΑ)ΓΝΩΣΤΩΝ και από τότε το λέω πάντα λάθος

Τη θεία Νίνα είχα την τύχη να τη γνωρίσω και από κοντά.

Βγήκαμε και φωτογραφία μαζί.

την οποία εγώ εντελώς συμπτωματικά την έβλεπα σήμερα!!!

θα σου τη στείλω, τώρα κι όλας, αρκεί να την ξαναβρώ, να θυμηθώ δηλαδή σε ποιον περιφερειακό τις έχω... .

(nasa μου, γλυκιά, πολύ μεγάλη μου τιμή να λες πως είχες την τύχη να με γνωρίσεις από κοντά!!! Η τιμή ήταν όλη δική μου!)

Έμαθα και μαθαίνω πολλά πράγματα από εσάς αλλά και από όλους σας