γεια σας είμαι η nina

γειά σας γειά σας!
Με μεγάλη μου χαρά σας λέω πως είμαι η blogo-φίλη της admin, η nina και νιώθω πολύ περίφανη που έχω αποκτήσει φίλους σαν την admin και τον koukws!!!
Είμαι κι εγώ μαθηματικός και πήρα το πτυχίο μου το 1987 σπό το Μαθηματικό των Ιωαννίνων. Εκείνην την πολύ περασμένη εποχή που ήμουν φοιτήτρια η ιστορία των Μαθηματικών ήταν κάτι που δεν μας περνούσε από το μυαλό! Είχα βρει τυχαία σε ένα βιβλιοπωλείο το βιβλίο "συνοπτική ιστορία των μαθηματικών" του Struik και το είχα βάλει με δέος στη βιβλιοθήκη μου, όπου δέσποζαν όλα τα αμειγώς μαθηματικά μου βιβλία με πληθώρα θεωρημάτων στις σελίδες τους από τα οποία....ελάχιστα θυμάμαι! Μερικά τα ξέχασα μάλλον σκόπιμα! Κι αυτό το έκανα όταν διαπίστωσα πως δε με βοηθούσαν καθόλου σ' αυτό που είχα διαλέξει από παιδί να κάνω: να διδάσκω Μαθηματικά στη Μ.Ε. Έκατσα λοιπόν, αφού πήρα το πτυχίο και διάβασα πολύ για να είμαι στη θέση να κάνω ιδιαίτερα και να δουλεύω σε φροντιστήρια, κάτι που έκανα για είκοσι ολόκληρα χρόνια...Και λέω "έκανα", επειδή πέρσι έδωσα ΑΣΕΠ και τώρα δουλεύω σε Δημόσιο Σχολείο.
Στο μεταξύ άρχισαν να εμφανίζονται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων όλο και περισσότερα βιβλία που ο τίτλος τους περιείχε κάτι μαθηματικό, όπως: θεώρημα, εικασία, Τιούρινγκ! Από το 98 και μετά το πήρα χαμπάρι...κι καθώς πάντα μου άρεσε το διάβασμα, άρχισα να διαβάζω όλον αυτόν τον "θυσαυρό" που συσσωρεύεται στα βιβλιοπωλεία και μέσα απ' αυτή την πολύ ψυχαγωγική διαδικασία ανακάλυψα μιαν άλλη θεώρηση των μαθηματικών!
Αυτή την ψυχαγωγική επιμόρφωση θα ήθελα να μοιραστώ με τους νέους μου φίλους και όσους άλλους γίνουν μέλη της Flatland και ελπίζω να περνάμε καλά και να μαθαίνουμε πολλά!

Ας σε καλησπεπίσω κι εγώ με τη σειρά μου nina!
Είναι αλήθεια πως πρώτη φορά ακούω για "λέσχη ανάγνωσης" και είμαι κατ'ενθουσιασμένος!
Πιστεύω πως πράγματι θα περάσουμε όμορφα, όσοι κι αν μαζευτούμε, αφού στην ουσία θα κάνουμε κάτι που μας αρέσει. Καλή αρχή να έχουμε, και φρόντισε να μας μεταδώσεις τις εμπειρίες σου!

Αγαπητή nina είμαι πολύ χαρούμενη που σε έχουμε στην παρέα μας,
έχουμε να μάθουμε πολλά !
Προσωπικά δεν έχω συμμετάσχει ποτέ σε λέσχη ανάγνωσης και χαίρομαι ιδιαίτερα που θα έχω την ευκαιρία να μάθω από ανθρώπους όπως εσύ και ο likan !
Όσο για το ότι όταν ήσουν φοιτήτρια δεν γνωρίζατε την ιστορία των μαθηματικών, μη νομίζεις ότι και τώρα την έχουν σε πολύ εκτίμηση.
Στη σχολή μου είχαμε 2 μαθήματα "ιστορία των μαθηματικών 1" και "ιστορία των μαθηματικών 2" τα οποία όμως ήταν επιλογής.
Κάτι το οποίο δυστυχώς για τους περισσότερους φοιτητές σημαίνει "επιλέγω το μάθημα που θα περάσω με το λιγότερο μόχθο" (στανταρ θέματα, αντιγραφή κλπ)
Για εμένα σήμαινε "επιλέγω το μάθημα που μου αρέσει".
Τα παρακολούθησα λοιπόν και τα δύο, και είχα την τύχη να γνωρίσω την αγαπημένη μου καθηγήτρια, την κα Παντέκη, η οποία μου έδωσε ακόμα περισσότερη ώθηση να ασχοληθώ με το αντικείμενο. Δε θα την ξεχάσω ποτέ.
Koukws τη θυμάσαι την Παντέκη ?

Σε γενικές γραμμές δεν έχουν αλλάξει ενδοπανεπιστημιακά τα πράγματα σχετικά με τη διδασκαλία της Ιστορίας των Μαθηματικών.
Έχουν αλλάξει όμως κατά πολύ διεθνώς με όλη αυτή τη βιβλιογραφία με θέματα από τα Μαθηματικά, που απευθύνεται στο ευρύ κοινό και κατά συνέπεια πρωτίστως στους μαθηματικούς. Αυτό οφείλουμε, εμείς οι μαθηματικοί αρχικά, με κάποιον τρόπο να το εκμεταλλευτούμε μέσα από τις λέσχες ανάγνωσης μαθηματικής λογοτεχνίας, που έχουν αρχίσει να λειτουργούν τα τελευταία τρία χρόνια και γίνονται ολοένα και περισσότερες.
Ο στόχος των λεσχών είναι σαφής και φαίνεται πολύ ωραία και σ' αυτό που λέει ο Ντενί Γκετζ σε μια συνέντευξή του :

"Οταν σε βάζουν να μάθεις κάτι με το ζόρι, τότε είναι που γίνεται δύσκολο. Ο δικός μου ο σκοπός όμως δεν είναι να πω στον αναγνώστη ότι "πρέπει" να μάθει κάτι. Αφήνω την πλοκή της ιστορίας να του κεντρίσει το ενδιαφέρον και στη συνέχεια μαθαίνει μόνος του διαβάζοντας την ιστορία. Μ' αυτό τον τρόπο τα μαθηματικά ξεφεύγουν από την αυστηρή, καταναγκαστική τους εικόνα και μετατρέπονται σ' ένα ελκυστικό παιχνίδι που ξυπνά την περιέργεια. Οταν τα τοποθετείς σ' έναν ζωντανό περίγυρο που δρα και εξελίσσεται, τα μαθηματικά παύουν να είναι τα σύμβολα ενός δυσνόητου κώδικα, γίνονται μια ευχάριστη διαδικασία που αποκαλύπτεται σταδιακά, μαζί με την αφήγηση και τους χαρακτήρες"