Ο θείος Πέτρος, πώς σας φαίνεται;

Σκέφτηκα πως επειδή λίγο πολύ όλοι είμαστε κατά κάποιον τρόπο ανήψια του θείου Πέτρου, αφού αυτός μας μύησε στη "μαθηματική λογοτεχνία", για να έχουμε μια ακόμη ευκαιρία να γνωριστούμε λιγάκι περισσότερο - όσοι από εμάς δε γνωριζόμαστε ήδη - ας πούμε πότε διαβάσαμε το βιβλίο "ο Θείο Πέτρο και η εικασία του Γκόλντμπαχ", πως έφτασε στα χέρια μας και πως μας φαίνηκε ή ό,τι θέλει ο καθένας τέλος πάντων.

Προφανώς και αστειεύομαι... Ο θείος Πέτρος ήταν το πρώτο τέτοιου τύπου βιβλίο που διάβασα. Εξαιρετικό βιβλίο! Πέρασαν από τότε τουλάχιστον πέντε χρόνια. Είναι απίστευτο πως ο Απ. Δοξιάδης κατάφερε να μιλήσει για μαθηματικά χωρίς να μιλάει καθόλου γι' αυτά. Μέσα από το βιβλίο άρχισα να βλέπω καλύτερα τις πραγματικές διαστάσεις του Θεωρ. της Μη-Πληρότητας, αλλά ταυτόχρονα διαπίστωσα το πείσμα αλλά και την τρέλα των μαθηματικών. Αν και στο πανεπιστήμιο είχαμε αντικρύσει μερικούς "περίεργους" μαθηματικούς, ποτέ δεν έτυχε να μιλήσω με κάποιον σαν τον θείο Πέτρο. Αργότερα διαβάζοντας τους Άγριους Αριθμούς ή την απολογία του Χάρντυ άρχισα να αντιλαμβάνομαι καλύτερα την ιδαιτερότητα αυτών των προικισμένων ατόμων Όχι δεν μοιάζουν έτσι εμφανισιακά, αλλά σίγουρα ο τρόπος σκέψης τους είναι μοναδικός. Θα ήθελα πάρα πολύ να βρεθώ μέσα στο μυαλό ενός τέτοιου ανθρώπου, έστω και για λίγο!

Οπως ίσως διαβάσατε στο σημείωμα που σας συστήθηκα, ο θείος Πέτρος ήταν το πρώτο βιβλίο του ειδους που διάβασα, αν θυμάμαι καλά πριν 5 ή 6 χρόνια.
Με καθήλωσε, και το διάβασα μονορούφι προσπαθώντας να παρακολουθήσω την συνέχεια της ιστορίας και να φτάσω στη λύση του μυστηρίου που με μαεστρία εκρυβε ο συγγραφέας σ όλη την πορεία της πλοκής του.
Δεν θυμάμαι να συναντήθηκα με προβληματικές του τύπου "εδώ δεν καταλαβαίνουμε γρί" , αλλα δεν θυμάμαι και γιατι δεν συναντήθηκα...
Λέω να το ξαναδιαβάσω τις μέρες αυτές. Αλήθεια , συνηθίζει κανείς απο τη λέσχη να ξαναδιαβάζει τα βιβλία , η σας φαίνονται σαν ξαναζεσταμένο φαγητό?

όποτε νιώθουμε την επιθυμία ή όποτε υπάρχει "ανάγκη" να ξαναδιαβάσουμε ένα βιβλίο το κάνουμε.
Εγώ ειδικά με τον θείο Πέτρο έπαθα το εξής.
Τον πρωτοδιάβασα στη δεύτερη έκδοση, γύρω στο '95, μάλλον και για χρόνια ήταν το δώρο που έκανα σε μαθητές μου, όταν είχαν γεννέθλια κι έτσι αντιλαμβανόμουν ότι οι εκδόσεις του θείου αυξάνονται και τα εξώφυλλα του αλλάζουν!
Το 2006, θέλοντας να επιμεληθώ ένα φυλλάδιο σχετικό με μαθηματική λογοτεχνία, πήρα από τη βιβλιοθήκη μουτον θείο Πέτρο κι έγραψα μια αρκετά εκτενή περίληψη του, αφού τον ξαναδιάβασα βέβαια. Ένας φίλος που είχε διαβάσει πρόσφατα το βιβλίο, ρίχνοντας μια ματιά στο φυλλάδιο μου με ρώτησε: "αυτά που σχολιάζεις από το μυαλό σου τα έβγαλες;"
"Όχι μέσα από το βιβλίο είναι", είπα και δεν κατάλαβα γιατί μου το έλεγε! Ένα χρόνο μετά, ξαναδιαβάζοντας- πάνω πάνω αυτή τη φορά- το βιβλίο για μια "ζωντανή" λέσχη ανάγνωσης, διαπιστώνω ότι η φίλη που συνεργαζόμασταν για την παρουσίαση μου έλεγε για τον θείο διάφορες... ασυναρτησίες! "Από το μυαλό σου τα βγάζεις αυτά;" τη ρώτησα. " Όχι το γράφει στη σελίδα τάδε", μου απάντησε. Άνοιξα λοιπόν στη σελίδα που μου έλεγε κι εκεί ο δικός μου...ο θείος Πέτρος, ο παλαιότερης έκδοσης έλεγε άλλα!!!
Τότε αγόρασα την τελευταία έκδοση, τον ξαναδιάβασα τον Θείο και είδα έναν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα !
Μετά το 2000, που ο συγγραφέας σχεδόν ξαναέγραψε το βιβλίο, ο θείος Πέτρος έγινε ένας άλλος άνθρωπος!
Αλλά θα μου πεις εμείς ίδιοι μείναμε;!
Καταλάβατε πόσες φορές έχω διαβάσει τον θείο Πέτρο;

Καλησπέρα κ απο εμενα...
nina ήθελα να το θίξω αυτό το θέμα με τις διάφορες εκδόσεις του Θείου Πέτρου...
εγώ ακομη δεν έχω καταλάβει ποιά έκδοση έχω διαβάσει.
Το βιβλίο που έχω δεν έχει το κλασσικό μαύρο εξώφυλλο.
Είναι μπεζ και δείχνει απέξω κάτι ... φασόλια γίγαντες!
Έχεις υπόψιν σου ποιά έκδοση είναι;

αυτή τη στιγμή δε μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ποια έκδοση διάβασες, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη πως έχεις διαβάσει τον πρώτο Θείο, δηλαδή τον προ 2000! Είναι ένας θείος τέλος πάντων που έχει βρίσει μια και μόνη φορά στη ζωή του σύμφωνα με τις μαρτυρίες του ανηψιού του. Ο μετά 2000 Θείος γίνεται μεταξύ των άλλων και κάπως αθυρόστομος, ειδικά με τον Χάρντυ έχει ένα άνευ προηγουμένου ξέσπασμα....
Θα σου πω λεπτομέρειες για τις εκδόσεις από βδομάδα.

Ξαδερφούλα, πρέπει να διάβασες την πρώτη έκδοση, διότι στη δεύτερη πρέπει να αναφέρει στον πρόλογο ότι "ξεναέγραψε" το βιβλίο.
Κι εγώ με τον Θείο ξεκίνησα, κι από εκείνη τη βραδιά -καλοκαίρι του 2001 πρέπει να ήταν- βρίσκομαι σε μια "εσωτερική διαμάχη". Αφενός διότι δε με τραβάει η λογοτεχνία και το διάβασμα γενικότερα, αφετέρου όμως τέτοιου είδους βιβλία με γοητεύουν.
Να φανταστείτε πως όταν ήταν να παρουσιαστώ στο στρατό, με ρώτησε η κοπέλα μου τι δώρο θέλω να μου πάρει, και της απάντησα "το γάλλο μαθηματικό, φυσικά!"...

koukws έγραψε:Ξαδερφούλα, πρέπει να διάβασες την πρώτη έκδοση, διότι στη δεύτερη πρέπει να αναφέρει στον πρόλογο ότι "ξεναέγραψε" το βιβλίο.

η πρώτη έκδοση έχει στο εξώφυλλο "τα δίδυμα κορίτσια" από τους εφιάλτες του θείου!!!
Ελάχιστοι νομίζω πως το έχουν δει...

Τελικά αυτό με τα φασόλια ποιό είναι !?
Θα παραγγείλω και την δεύτερη έκδοση, για να έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη.
Ούτως ή άλλως είχα σκοπό να τον ξαναδιαβάσω το θείο , ένας λόγος παραπάνω να τον διαβάσω και σε άλλη έκδοση.

koukws θα συμφωνήσω, έχω κι εγώ την ίδια "εσωτερική διαμάχη". Ποτέ δε διάβαζα βιβλία, αλλά τώρα πλέον τα βλέπω με άλλο μάτι..

"τα φασόλια" στο εξώφυλλο, που αν θυμόσαστε, όταν ο Πέτρος εγκαταλείπει τη γεωμετρική μέθοδο και δοκιμάζει την αναλυτική, τα κάνει καζουλέ (αν θυμάμαι σωστά τη λέξη που είναι η γερμανική εκδοχή της φασολάδας), εμφανίζονται από τη δεύτερη έκδοση και παραμένουν μέχρι να ξαναγραφτεί το βιβλίο ή μάλλον να μεταφραστεί από τα αγγλικά στα ελληνικά οπότε το εξώφυλλο γίνεται μαύρο κι εμφανίζεται ή μάλλον μισοεμφανίζεται επιτέλους και ο θρυλικός πλέον θείος!
Αλλά δε νομίζω να βγάλουμε άκρη για τον ακριβή αύξοντα αριθμό της κάθε έκδοσης, γιατί -πιστέψτε το-ούτε ο ίδιος ο συγγραφέας δεν είχε μια άμεση απάντηση χθες που ρωτήθηκε.

Admin έγραψε:
koukws θα συμφωνήσω, έχω κι εγώ την ίδια "εσωτερική διαμάχη". Ποτέ δε διάβαζα βιβλία, αλλά τώρα πλέον τα βλέπω με άλλο μάτι..

Είναι αυτό που είπε ο κ.Μωυσιάδης στον πρόλογό του στην προχθεσινή εκδήλωση. Ότι δηλαδή συγγραφείς σαν τον Γκετζ -ή τον Δοξιάδη και αρκετούς ακόμη, συμπληρώνω- στρέφουν και τους "μη μαθηματικούς" στα μαθηματικά, αλλά και τους μαθηματικούς στη λογοτεχνία...
Εδώ να κάνω μία επισήμανση... δε μου αρέσει η διάκριση σε μαθηματικούς και μη, σύμφωνα με το αν έχουν πτυχίο μαθηματικού ή όχι. Γιατί αρκετές είναι οι περιπτώσεις που κάποιος "μη μαθηματικός" κατέχει περισσότερο το αντικείμενο από έναν "μαθηματικό" με πτυχίο. Άλλωστε και ο Fermat "ερασιτέχνης" δεν ήταν? Εδώ το μη μαθηματικός αναφέρεται σε εκείνους που δεν έχουν καμία επαφή με τα μαθηματικά πέραν των σχολικών...